Otizm, sosyal eksiklikler, iletişim eksiklikleri ve sınırlı ilgi alanları ve tekrarlayan davranışlar ile karakterize edilen bir nörogelişimsel bozukluktur.
Bu yazı Marine Grandgeorge, Sylvie Tordjman, Alain Lazartigues, Eric Lemonnier, Michel Deleau ve Martine Hausberger tarafından yazılan “Evcil Hayvanların Varlığı Otizmli Bireylerde Prososyal Davranışları Tetikliyor Mu?” başlıklı makaleden derlenmiştir.
Yöntem
Çalışma, otizmli bir bireyin bulunduğu ailelerde evcil hayvanların varlığının bireylerin prososyal davranışlarındaki değişiklikler ile ilişkisini değerlendirdi. Çalışma, 6 ila 34 yaş arası 260 otizmli bireyi içeriyordu. Katılımcılar dört gruba ayrıldı:
- Hiç evcil hayvanı olmayanlar,
- Doğumdan beri evcil hayvanı olanlar,
- 5 yaşından sonra evcil hayvan edinenler ve
- Değerlendirme sırasında evcil hayvanı olanlar.
Prososyal davranışlar, Otizm Tanı Görüşmesi (ADI-R) ve ebeveyn anketi kullanılarak değerlendirildi.
Prososyal davranış: Prososyal davranışlar paylaşma, rahatlatıcı olma, yardım etme, affetme, bağış yapma, iş birliği yapma, koruma, empati kurma gibi geniş bir yelpazeden oluşmaktadır.
Sonuçlar
- Çalışma, evcil hayvanların varlığının otizmli bireylerde prososyal davranışları tetikleyebileceğini buldu. Özellikle, 5 yaşından sonra evcil hayvan edinen çocuklar, “paylaşmayı teklif etme” ve “teselli teklif etme” davranışlarında önemli ölçüde iyileşme gösterdi. Bu bulgular, evcil hayvanların otizmli bireylerin önemli sosyal becerileri geliştirmelerine yardımcı olabileceğini göstermektedir.
- Diğer üç grupta prososyal davranışlarda önemli bir değişiklik yoktu. Evcil hayvan-insan etkileşiminin türü önemliydi. Evcil hayvanlarıyla fiziksel etkileşimde bulunan çocuklar, prososyal davranışlarında daha fazla iyileşme gösterme eğilimindeydiler.
- Yazarlar ayrıca, evcil hayvan-insan etkileşiminin türünün de önemli olduğunu buldular. Evcil hayvanlarıyla fiziksel etkileşimde bulunan çocuklar, prososyal davranışlarında daha fazla iyileşme gösterme eğilimindeydiler.
- Çalışma, otizmin tedavisi için önemli sonuçlar taşıyor. Hayvan destekli terapinin otizmli bireyler için faydalı bir müdahale olabileceğini göstermektedir. Ancak, evcil hayvan sahipliğinin otizmli bireylerde prososyal davranışlar üzerindeki uzun vadeli etkilerini belirlemek için daha fazla araştırmaya ihtiyaç vardır.
Sonuç
Prososyal davranışlar, gelişimin önemli bir yönüdür ve otizmli bireylerde sıklıkla bozulmuştur. Hayvan destekli terapi (AAT), otizm için popüler bir müdahaledir, ancak etkinliği bilimsel olarak değerlendirilmemiştir.
Evcil hayvanların varlığı, otizmli bireylerde prososyal davranışları tetikleyebilir. Hayvan destekli terapi, otizm için faydalı bir müdahale olabilir. Ancak, evcil hayvan sahipliğinin otizmli bireylerde prososyal davranışlar üzerindeki uzun vadeli etkilerini belirlemek için daha fazla araştırmaya ihtiyaç vardır.
Yorum yap