Otizm, sosyal eksiklikler, iletişim güçlükleri, sınırlı ilgi alanları ve tekrarlayan davranışlarla karakterize edilen bir nörogelişimsel bozukluktur. Son yıllarda yapılan araştırmalar, evcil hayvanların otizmli bireylerin sosyal davranışları üzerinde olumlu etkileri olabileceğini göstermektedir.
Bu yazı, Marine Grandgeorge ve ekibi tarafından kaleme alınan “Evcil Hayvanların Varlığı Otizmli Bireylerde Prososyal Davranışları Tetikliyor Mu?” başlıklı makaleden derlenmiştir.
Yöntem
Çalışmada, otizmli bireylerin bulunduğu ailelerde evcil hayvanların varlığının prososyal davranışlarla ilişkisi değerlendirildi.
- Katılımcılar: 6–34 yaş arası 260 otizmli birey
- Gruplar:
- Hiç evcil hayvanı olmayanlar
- Doğumdan beri evcil hayvanı olanlar
- 5 yaşından sonra evcil hayvan edinenler
- Değerlendirme sırasında evcil hayvanı olanlar
- Hiç evcil hayvanı olmayanlar
Değerlendirme yöntemleri:
- Otizm Tanı Görüşmesi (ADI-R)
- Ebeveyn anketleri
Prososyal davranış nedir?
Prososyal davranış; paylaşma, yardım etme, empati kurma, bağış yapma, iş birliği yapma, koruma ve teselli etme gibi olumlu sosyal davranışları kapsar.
Bulgular
- Evcil hayvanların varlığı, otizmli bireylerde prososyal davranışları tetikleyebiliyor.
- Özellikle 5 yaşından sonra evcil hayvan edinen çocuklar, paylaşmayı teklif etme ve teselli etme davranışlarında belirgin gelişim gösterdi.
- Evcil hayvan-insan etkileşiminin türü önemlidir. Fiziksel temas kuran çocuklar, daha fazla sosyal gelişim kaydetti.
- Diğer gruplarda anlamlı bir farklılık görülmedi.
Sonuç
Prososyal davranış, gelişimin kritik bir parçasıdır ve otizmli bireylerde sıklıkla zayıf kalır. Araştırma, evcil hayvanların bu alanda destekleyici bir rol üstlenebileceğini göstermektedir.
Hayvan destekli terapi (AAT), otizmli bireylerin sosyal becerilerini geliştirmede faydalı bir yöntem olabilir. Ancak, evcil hayvan sahipliğinin uzun vadeli etkilerini anlamak için daha fazla araştırmaya ihtiyaç vardır.
Kaynak:
https://journals.plos.org/plosone/article?id=10.1371/journal.pone.0041739
Yorum yap